وقتی میان صحن رضا راه میروم
فکر حرم نداشتنت میکشد مرا
ایام سالگرد تخریب بقیع تسلیت باد
سر به جای ذره میرقصد در این نخجیر گاه
تیغ بازی های آن خورشید طلعت را ببین
این رباعی قیصر امین پور انگار برای همین روزهاست:
موسیقی شهر،بانگ «رودارود» است
خنیاگری آتش و رقص دود است
بر خاک خرابه ها بخوان قصه ی جنگ
از چشم عروسکی که خون آلود است
جایتان خالی شب عید فطر از اذان مغرب نا اذان صبح و نماز عید فطر، در خدمت آیت الله امجد بودم ، او که از سالهای آخر دوره راهنمایی ام تا به الان برایم سرمشق اخلاق می گیرد.
گل گفتیم و گل شنفتیم، خندیدیم و گریستیم که "هو اضحک و ابکی"...
مطالب زیادی گفته شد و درسهای زیادی انباشته، اما آنچه را که میخواهم برایتان بگویم مربوط به شرایط امروز جهان اسلام است.
استادمان می گفت: یک تحقیق انجام داده است در مورد کلید واژه هایی که حضرت امام به کار برده اند، جالب است ، می گفتند بیشترین واژه ای که امام از آن استفاده کرده اند، واژه ی "وحدت" است، "وحدت".
حالا آن دسته از مردم و عوام و خواص و علما و مراجع که به این مقوله بی اعتنا هستند بدانند که خون هر شیعه و هر سنی بی گناه که این روزها بر زمین می ریزد، گریبان آنها را خواهد گرفت، چرا که اگر در سبیل "وحدت" حرکت کرده بودیم، هیچ قدرتی جرات نمی کرد که به هیچ مسلمانی بگوید بالای چشمت ابروست! و هیچ قدرتی جرات نمی کرد به جان و مال و ناموس هیچ مسلمانی نگاه چپ بیندازد.
بخشی از سخنان حضرت امام در موضوع وحدت که واقعا شنیدنی است:
امسال مرا غرق دعا بنویسید
در زمره ی زوار خدا بنوبسیددر بین مقدرات،قبل از هر چیز
یک جمعه سحر،کرببلا بنویسید
بعد از مدت ها که سخت تحت فشار پایان نامه هستم، حالی دست داد و کار جدیدی ابداع کردم، شاید دیگران هم انجام داده باشند،نمی دانم.
لطف بفرمایید نظر بدهید و نقد بی رحمانه کنید!
بسم الله
پهن شد سفره ی احسان، همه را بخشیدی
باز با لطف فراوان همه را بخشیدی
ابر وقتی که ببارد همه جا می بارد
رحمتت ریخت و یکسان همه را بخشیدی
گفته بودند به ما سخت نمیگیری تو
همه دیدیم چه آسان همه را بخشیدی
یک نفر توبه کند با همه خو میگیری
یک نفر گشت پشیمان همه را بخشیدی
این گنهکاری امروز مرا نیز ببخش
تو که ایام قدیم ، آنهمه را بخشیدی
حیف از ماه تو که خرج گناهان بشود
تو همان نیمه ی شعبان همه را بخشیدی
داشت کارم گره میخورد ولی تا گفتم
" جان آقای خراسان " همه را بخشیدی
بی سبب نیست شب جمعه شب رحمت شد
مادری گفت "حسین جان " همه را بخشیدی
***علی اکبر لطیفیان***
یکی از شاعران مشهور سبک هندی "کلیم" است که دیشب این بیت رو به انتخاب مهدی سهیلی ازش خوندم و خیلی خوشم اومد:
در کیش ما تجرد عنقا تمام نیست
در قید نام ماند اگر از نشان گذشت
