صائب:کوشش عاشق بیچاره...

از عشق به کوشش نتوان کامروا شد

در آتش سوزنده چه از بال و پر آید

بزرگترین اجتماع پروانگان

جای همه دوستان کتابستانی خالی ایام اربعین عراق نایب الزیاره بودیم بزرگترین اجتماع جهان را باید بودید و از نزدیک میدیدید واقعا وصف نکردنی است

راستش رفقا وقتی میدیدم عراقی ها همه زندگیشان را -حداقل برای همین چند روز-  گذاشته اند پای امام حسین فکر میکردم که ما چقدر عقبیم!

نجف که بودیم یک نفر ما را به خانه اش برد و دو روز جلوی ما خم و راست شد وقتی شغلش را پرسیدیم گفت:پلیس است! راستش وقتی یک لحظه در آن هیبت پلیس های عراق تصورش کردم خجالت کشیدم! خلاصه خیلی خوش گذشت

وارد ایران که شدیم دیدیم تاکسی ها دو برابر میگیرند!

قیمت اتوبوس ها پنج برابر شده!!!

واقعا ما چقدر عقبیم رفقا خدا با ما عهد نبسته که ایران برای همیشه مرکز شیعه باشد شاید عراق از ما سبقت بگیرد تا دیر نشده باید بجنبیم و باید از خودمان هم شروع کنیم به قول آیت الله بهجت:«اگر هرکس خودش را اصلاح کند عالم اصلاح میشود»

و نکته آخر آنکه امروز این حرف خمینی کبیر را بهتر میفهمم که گفت:«بکشید ما را ملت ما بیدار تر میشود» هر چه داعش و این گروهک ها تهدید کردند امسال جمعیت بیشتر شد

این حسین کیست که عالم همه دیوانه اوست

این چه شمعیست که جانها همه پروانه اوست

امان از دل زینب

روز های اول صفر است روزهای ورود کاروان اسرای کربلا به شام خیلی روزهای سختی بود برای اهل بیت این روزها تا جایی که وقتی از امام سجاد پرسیدند: کجا بیشتر به شما سخت گذشت؟ سه مرتبه نام این شهر را آورد علاوه بر این،ایام شهادت نازدانه سه ساله ابا عبدالله حضرت رقیه(س) هم همین روزهاست

چند روز پیش داشتم صائب میخوندم این بیت را دیدم که احساس میکنم مناسب همین روزهاست:

جز قطره های آبله ی پای رهروان

لب تشنگی زخار مغیلان که می برد؟

التماس دعا