مجید جان این فرهنگ نیست! - باز نشر در کتابستان

این مطلب را با همین تیتر، به بهانه ای در رساتر منتشر کرده بودم. شاید بد نباشد در کتابستان هم بخوانیدش!
پست اصلی: http://www.rasatar.ir/post-49.aspx

ممنان از توجهتان!

..................................................................

نمایشگاه کتاب با 40 درصد تخفیف! همین دیروز هم یک دانه اش را دیدم با 50 درصد!!

حتما فکر می کنید که این خوب است و آمار کتابخوانهای جامعه را بالا می برد. البته درصدی را بالا می برد ولی این آمار به درد نمی خورد. چون سالانه و شاید فصلی باشند. یعنی هر سال که نمایشگاهی برگزار می شود این آمار تغییر می کند. که باز هم به درد نمی خورد. چون به نسبت آمار کتاب خرهای ما پایین می آید. در واقع با وجود این نمایشگاه ها به این نکته توجه نمی شود که ارزش کتاب را نیز پایین آورده ایم. منظورم این نیست که کتاب را باید گران خرید. بلکه به جای اینکه کتاب را با تخفیف به مردم تحمیل کنیم، با فکر و برنامه ریزی آن را جزو سبد خانواده قرار دهیم. در واقع یکی از ساده ترین راه ها این است که باید کاغذ با قیمت پایین تری به دست ناشران برسد تا کتاب ها پس از هر چاپ جدید، افزایش زیادی در قیمت نداشته باشند و مخ مردم سوت نکشد. و این باعث می شود کتاب را به ارزش واقعی خریداری کنند.

با وجود این نمایشگاه ها، علاوه بر اینکه فرهنگ کتابخوانی سالانه و یا فصلی می شود، وجود کتابفروشی ها دیگر معنایی ندارند و تا چند سال دیگر باید کاسه کوزه شان را جمع کنند و بروند دنبال شغلی دیگر.

گفته ی رهبر عزیزمان که «کتاب باید جزو سبد خرید خانواده قرار گیرد» را به خاطر بیاورید... به عنوان مثال شما هفته ای 2 بار میوه خریداری می کنید، هر روز نان می خرید و... همه این ها را از مغازه ها تهیه می کنید و نه نمایشگاه. این یعنی سبد خرید خانواده. یعنی خانواده ها باید مقداری از بودجه را کنار بگذارند و هر چند وقت یکبار به اتفاق کودکان به کتابفروشی بروند و خرید کنند. این یعنی فرهنگ کتاب و کتابخوانی.

یعنی پدر خانواده به خوراک فکری خود و خانواده اش اهمیت می دهد. چیزی که الان خیلی کم است و مردم بیشتر پای تلویزیون ها خودشان را خسته می کنند. درواقع به صورت کلی وجود نمایشگاه های کتاب بیشتر باید به صورت دریافت اطلاعات جدید از نشر کتاب ها باشد. بدین صورت کنونی که مشاهده می شود؛ اگر حراجی را به جای نمایشگاه بگوییم، شایسته تر است.

پی نوشت:

امروز که هفته ای از ارسال این پست می گذرد، همین که داشتم کتاب «نفحات نفت» امیر خانی را می خواندم؛ در فصلی از کتاب به مطالبی برخوردم که همچین بی ربط هم نبود به این پست. با خود گفتم شاید بشود به عنوان سندی موثق و یا شاهدی مکتوب در اینجا بیاوری اش:

«مدیر نفتی فرهنگ، که حتا تا به حال یک کتاب ش در فضایی واقعی منتشر نشده است و در میان مردم و در حقیقت صنعت نشر جایگاهی نداشته است، افتخار می کند به تعداد عناوین و نمی فهمد که عناوین بالا، سرطان صنعت نشر کشور ماست و...،

 افتخار می کند به فروش گاهی بزرگ به اسم نمایش گاه کتاب بین المللی و نمی فهمد که نمایش گاه یعنی حذف کتاب فروشی ها، نه فقط برای مدت برپایی که به دلیل نوع خرید عمده ی مخاطب، برای طول سال. متوجه نمی شود که نمایش گاه، پایه های شبکه توزیع را سست می کند. نمی فهمد که شعار تاریخ مصرف گذشته ی از تولید به مصرف، با حذف شبکه ی توزیع چه ضربه ای به نشر می زند. نمی فهمد که فروش گاه بزرگی به اسم نمایش گاه یعنی حذف کتاب فروشی ها، یعنی حذف شبکه ی توزیع و حذف شبکه ی توزیع یعنی سوق دادن ناشران به سمت فروش های دولتی و عملا حذف ناشران مردمی و حذف ناشران مردمی یعنی حذف نویسنده گان مردمی و این یعنی رسمآ حذف فرهنگ!»