آجرک الله یا صاحب الزمان...

شاید به دلیل شلوغ بودن سر یا شیدا بودن دل یا هر دلیل دیگری توفیق پیدا نکردیم که دهه اول محرم مطلبی روی وبلاگ بگذاریم با عرض پوزش حالا میخواهم قضایش را به جا آورم:

امسال دهه اول را کامل تهران بودم مثل هر سال پر شور برگزار میشد به هیئت های مختلفی سر زدم

همه خوب بود همه بوی اباعبدالله را می داد راستش این روزها زیاد از خطبا میشنوم که "انگلیس و به طور کلی استعمار حالا که نتوانسته حسین را از ما بگیرد میخواهد از درون کاری کند و عزاداری ها را مثلا بی محتوا کند" اما من فکر میکنم در عین اینکه نباید دشمن را دست کم گرفت ما آنها را زیادی جدی گرفته ایم اصلا ذکر حسین یعنی ذلت ناپذیری یعنی هیهات منا الذلة یعنی...

به قول شیخ حسین انصاریان :"ما سوختیم امام حسین را از کسی میشود گرفت که نسوخته باشد" پروانه را هرچه هم از شمع جدا کنی آخر خودش را میسوزاند 

امسال یک توفیق دیگر هم دست داد و آن اینکه ظهر عاشورا بین دسته های عزاداری بازار تهران باشم دسته های عزاداری خیلی با عظمت بود فکر میکنم طی این سالها ما خیلی هیئت ها را برده ایم داخل حسینیه. باید کمی هم به بیرون آمدن عادت کنیم 

هر سال که میگذرد بیشتر پی  میبرم به این حکمت که:

ان لقتل الحسین حرارة فی قلوب المؤمنین لا تبرد ابدا

مهدی کازرانی