الدهر یومان...

تا لحظه ای از عمر دقایق باقیست

حیرانی در آینه دق باقیست

زنهار! چنین خنده ی مستانه مزن

چون با گذر قهقهه هق هق باقیست

مهدی کازرانی

کلیم:گل غنچه شد!

سیر گلشن کردی و گل غنچه شد بار دگر

بس که از شرم جمالت دست پیش رو گرفت

پ.ن:میدانم اینکه پشت سر هم از ابیات کلیم مطلب میگذارم ممکن است تکراری و خسته کننده باشد اما باور کنید دلم نمی آید سرمستی این ابیات را با شما تقسیم نکنم البته این بار طرز نوشتار بیت را هم تغییر دادم که تنوعی باشد!

کلیم:غیرت

من که در دام آمدم نه از فریب دانه بود

غیرتم نگذاشت در دام تو بینم دانه را

کلیم:خماری!

در این خمار به فریاد ما رس ای ساقی!

که غیر رعشه کسی دست ما نمی گیرد

شاهکارهای صائب و کلیم

تازگی کتابی به دستم رسیده به نام «شاهکارهای صائب و کلیم» از جناب «مهدی سهیلی»  که نشر «سنایی» آن را چاپ کرده است. نمیدانم هنوز چاپ میشود یا نه؛ ویژگی کتاب اینست که فقط تک بیت های این دو شاعر بزرگ در آن نیست بلکه در بعضی موارد قسمتی از یک غزل یا تمام آن انتخاب شده است؛ من تا به حال از کلیم جز چند بیت نخوانده بودم اما از طریق این کتاب با کلیم هم آشنا شدم احساس میکنم کلیم در بعضی غزلیات حتی از صائب هم موفق تر است انشالله اگر عمری باشد از این به بعد از کلیم هم بیت هایی روی وبلاگ خواهم گذاشت.

آخرین نصیحت...

نه....نه....مرا نبلعید!

این التماس نیست

این آخرین نصیحت کرمی است نیمه جان

                      آویخته به حلقه ی قلاب

                                   در گوش ماهیان!

«محمدمهدی سیار»

صائب:روز ساده ی محشر!

روز محشر را به آسانی به شب می آورد

هرکه یک شب را به روز آورد در هجران تو

نامه ای با موضوع اسلام

یک هفته نمیشود که حضرت آقا نامه ای را به جوانان اروپا و آمریکای شمالی نوشتند ضمن قرار دادن متن نامه در این مطلب در خواست دارم دوستانی که میتوانند این نامه را در فضای فیسبوک و... خصوصا در صفحه های انگلیسی زبان منتشر کنند در ضمن متن این نامه هم به پنج زبان در سایت khamenei.ir وجود دارد:

سه رباعی

در حال و هوای لغو سفر مشهد:

چندیست هوای صحن و گنبد دارم

از حال خراب، یأس بی حد دارم

یک ماه به دنبال رجا میگشتم

امشب دیگر قطار مشهد دارم!

...................................

ناگاه همه امید من رفت به باد

آنگاه که برگه را به دستم میداد

انگار که رفت جانم از تن بیرون

وقتی کردم بلیط را استرداد!

..................................

وقتی به سرم هوای باران میزد

یا باخته بودم به جهان یک بر صد

تنها برگ برنده ی من بودی

ای برگ قطار سبز تهران-مشهد!

....................................