کتاب خوب...

میلاد عرفان پور

اونهایی که با رباعی صفا می کنند و دوست دارن گاهی اوقات با پیامکی حال و هوای رفقاشون رو عوض کنن حتما با رباعی های میلاد عرفان پور آشنایی دارن خواستم مژده بدم که مجموعه ای دیگر از رباعی های او در راه ست.

بعد از کتابهای "پاییز بهاریست که عاشق شده است" ، "از شرم برادرم" ، "پادشهر" ، "جشن فراموشی ها".

دوبیتی زیر را از میلاد انتخاب کردم برای حال و هوای این روزها:

مراعات پر و بالت نکردیم

نظر بر لطف هر سالت نکردیم

سلام تازه ات از چیست ای برف!

مگر صدبار پامالت نکردیم؟

.

یاعلی

هرروز با صا‍‍‌‌‌ئب:صبح پیر

بدار عزت موی سفید پیران را

ز جای خویش به تعظیم صبحدم برخیز

هرروز با صائب:بهشت سازی!

از درون تو بود تیره جهان چون دوزخ

دل اگر تیره نباشد همه دنیاست بهشت

هرروز با صائب:تربت اعلی!

لب پیاله نمی آید از نشاط به هم

زمین میکده خوش خاک بی غمی دارد

هرروز باصائب:هل من ناصر ینصرنی

صائب این پنبه آسودگی از گوش بر آر

اگر از ما هوس ناله شنیدن داری

راستش من وقتی این بیت رو خوندم یاد این کلام غریبانه حضرت ارباب افتادم برای همین اسمش رو گذاشتم "هل من ناصر ینصرنی"

اگه نظر دیگه ای دارید بنویسید

هرروز با صائب:دل دریا

زلعل آبدارش دست و پا گم میکنم صائب

اگرچه دارم آن جرأت که بر دریا توانم زد

هرروز با صائب:طاعت شکسته

مقبول نیست طاعت هرکس شکسته نیست

استاده را صواب نماز نشسته نیست

هرروز با صائب:ساده دل

همان ز ساده دلی بر حیات میلرزم

اگر چه بحر،مرا خونبهاست همچو حباب

انا لله و انا الیه راجعون

امروز خبر دار شدیم که خادم الحسین (ع) حاج آقافخرالدین میریحیایی سوی ارباب  پر کشیدند .

اونی که عمری در خونه ارباب نوکر  و روضه خوان بود ...

اونی که مصباح درخشنده مسجد ولی عصر (عج) بود ...

اونی که محرم ها و فاطمیه ها و  شبای قدر با روضه خوانی به دلای خسته و مرده ی ما دم مسیحایی میدمید...

اونی که میخوند

همه خواب و علی بیدار

                               سرش بنهاده بر دیوار

                                                           بگرید با دلی خونبار

                                                                                    ولی آهسته آهسته

جمعه (11/11/92) صبح ساعت 9 هم مراسم خداحافظی با پیکر ایشان از  میدان ارک منزل اون مرحوم است.

اگه میتونید حتما بیاید.

یاعلی

هرروز باصائب:گریه بی اختیار

پیش از خزان به خاک فشاندم بهار خویش

مردان به دیگری نگذارند کار خویش

چون شیشه ی شکسته و تاک بریده ام

عاجز به دست گریه ی بی اختیار خویش

رفیق راستگویان...

همین شب جمعه بود توی مسجد یک کسی داشت دعای کمیل می خوند منم خیلی حواسم به دعا نبود رسید به این عبارت که"یا حبیب قلوب الصادقین و یا اله العالمین" ای دوست دلهای راستگویان و ای خدای جهانیان

توی یه مجموعه یک شخصی رئیس است برای همه اما اگر یک شخصی بهتر از بقیه کار کرد رئیس هم با دل اون راه میاد

پیش خودم فکر کردم خدا هم برای همه خداست به همه روزی میده رحمتش هم خیلی زیاده اما خدا با دل بعضیا بیشتر راه میاد

"یا حبیب قلوب الصادقین یعنی: خدا با دل راستگوها راه میاد"

هرروز با صائب:مرگ عجیب!

لب نهادم به لب یار و سپردم جان را

تا به امروز به این مرگ نمرده است کسی!